برای خواندن بخش نخست این نوشتار، بر روی اینجا کلیک کنید.
جای تعجب نیست که رد پای زبان پهلوی را در گویش مردم نیشابور نیز بیابیم. در این راستا، فرهنگ شش جلدی دکتر محمد معین را تفحص کرده، واژههای پهلوی آن را که در حال حاضر با همان تلفظ، در گویش مردم نیشابور، زنده مانده، استخراج و به ترتیب حروف الفبا در زیر ذکر میکنیم:
گویش نیشابوری | واجنویس | فارسی امروز | واجنویس |
انگوشت | angušt | انگشت | angošt |
ایم | im | ام | Em (یا این، ایمشب به جای امشب یا اینشب) |
بُر | bōr | بور | bur (سرخ) |
بریشته | brištah | برشته | berešteh (بریان شده، بو داده) |
پوشت | pušt | پشت | pošt (مقابل روی) |
توروش | turuš | ترش | totoš (مقابل شیرین) |
جو | jaw | جُو | jow |
خرُس | xrōs | خروس | xorus |
خیرس | xirs | خرس | xers |
دوروست | durust | درست | dorost |
دوزد | duzd | دزد | dozd |
دیل | dil | دل | del |
دُختن | dōxtan | دوختن | duxtan |
دُست | dōst | دوست | dust |
رختن | rextan | ریختن | rixtan |
زُر | Zōr | زور | zur |
سر | ser | سیر | sir |
کارت | kārt | کارد | kārd |
کُر | Kōr | کور | kur |
گیرد | gird | گرد | gerd |
گریفتار | griftār | گرفتار | gereftār |
گُش | gōš | گوش | guš |
گُشت | gōšt | گوشت | gušt |
گره | greh | گره | gereh |
گورگ | gurg | گرگ | gorg |
گوفتن | guftan | گفتن | goftan |
گول | gul | گل | gol |
گولزار | gulzār | گلزار | golzār |
گیل | gil | گل | gel |
گو | gaw | گو | gow |
موشت | mošt | مشت | mošt |
نهنگ | nhang | نهنگ | nahang |
هُش | hōš | هوش | huš |
همباز | hambāz | امباز | ambāz |
در خاتمه امید است که با شناخت هر چه بیشتر گویشهای محلی، گامی موثر در زمینهی غنای زبان ارزشمند فارسی برداشته شود.
- فهرست منابع:
· اسرار التوحید فی مقامات شیخ ابی سعید، محمد بن منور، محمدرضا شفیعی کدکنی، آگاه، چاپ دوم، 1367.
· اسرار نامه، عطار نیشابوری، سید صادق گوهرین، صفی علیشاه، تهران، 1348.
· الهی نامه، فریدالدین عطار نیشابوری، فواد روحانی، زوار، چاپ دوم، 1351.
· برهان قاطع، محمد حسین بن خلف تبریزی، محمد معین، ابن سینا، تهران، 1352.
· تاریخ بیهقی، ابوالفضل محمد بن حسین بیهقی دبیر، خسرو فیاض، خواجو، تهران، 1363.
· ترجمه تفسیر طبری، حبیب یغمایی، توس، چاپ دوم، تهران، 1356.
· تفسیر سورآبادی، عتیق بن محمد سورآبادی، بنیاد فرهنگ ایران، 1353.
· کلیات دیوان شمس تبریزی، مولانا جلال الدین مولوی بلخی، امیرکبیر، تهران، 1351.
· کلیله و ممنه، ابوالمعالی نصرالله منشی، مجتبی صوی طهرانی، سپهر، تهران، 1367.
· لغت فرس، اسدی طوسی، محمد دبیر سیاقی، طهوری، 1346.
· فرهنگ معین، محمد معین.
- منبع:
· نوروز، مهدی، «گویش نیشابوری»، ماهنامه جاده ابریشم، ضمیمه شماره 14، ص 50-51. به کوشش ققنوس شرق، «گویش نیشابوری، آکنده از واژه های اصیل پارسی»، ابرشهر: دانشنامه نیشابور، شهریورماه 1389.